Πρωτοπαπαδάκης, Πέτρος

ID3198
ΕπίθετοΠρωτοπαπαδάκης
ΌνομαΠέτρος
Όνομα Πατρός
ΙδιότηταΜηχανικός
Αρ. Μητρώου ΤΕΕ(not set)
Έτος και Τόπος Γεννήσεως 1860 - Νάξος
Έτος και Τόπος Θανάτου1922 - Αθήνα
Βιογραφικά Στοιχείααδελφός του Δημοσθένη Πρωτοπαπαδάκη
Σπούδες1878: αποφοίτηση από Γυμνάσιο Σύρου. Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1878: Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 1879-1881: φυσική, μαθηματικά και χημεία ως εσωτερικός μαθητής στο Λύκειο Saint Louis. 1881-1883: μηχανολογία στην Πολυτεχνική Σχολή, Παρίσι.
Έτος χορήγησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος
Εργασία Αρχικά εργάζεται στους σιδηρόδρομους, στην Εταιρεία Μεσημβρινών Γαλλικών Σιδηροδρόμων. 1887: καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων. 1888: δίδαξε εφαρμοσμένη μηχανική στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, εργασία ως αρχιμηχανικός στον Σιδηρόδρομο Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου. 1890: έδρα Λιμενικών και Υδραυλικών Έργων στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. 1890-1892 διετέλεσε διευθυντής των έργων διάνοιξης της διώρυγας Κορίνθου. 1893: ανέλαβε την κατασκευή τμήματος του σιδηροδρομικού δικτύου Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. 1899-1900 και 1914-1915: Διευθυντής Μηχανικής (Τεχνικής) Υπηρεσίας Δήμου Αθηναίων επί δημαρχίας Σπ. Μερκούρη
Δημοσιεύσεις
Λοιπή Δραστηριότητα1898: ιδρυτικό μέλος Πολυτεχνικού Συλλόγου "Αρχιμήδης". 1899: συνιδρυτής του «Συλλόγου προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων», γενικός γραμματέας του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου του Πολυτεχνικού Συλλόγου. 1902 και 1906: Βουλευτής Νάξου. 1910, 1915, 1920: Βουλευτής Κυκλάδων. 1915: υπουργός Οικονομικών. 1921: υπουργός Επισιτισμού, προσωρινώς Οικονομικών και Πρωθυπουργός. 1922: Πρωθυπουργός και υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, διεύθυνση του υπουργείου Στρατιωτικών, προσωρινά και τη διεύθυνση των υπουργείων Συγκοινωνίας και Εθνικής Οικονομίας
Παρατηρήσεις
Πηγές - ΒιβλιογραφίαΓεωργία Μαυρογόνατου, Κωνσταντίνος Χατζής, «Τεχνολογία και δημόσια σφαίρα στην Ελλάδα: το ζήτημα της υδροδότησης της Αθήνας μέσα από το πρίσμα της «δημοποίησης», 1880-1914», Τα Ιστορικά, τχ. 55 και 56, σ. 323-342 και 145-170 και Ασημακοπούλου Φωτεινή – Χατζής Κώστας, «Σπουδαστές στη Γαλλία, μηχανικοί στην Ελλάδα. Ο κόσμος των Ελλήνων μηχανικών, 19ος – αρχές 20ου αιώνα», Νεοελληνικά Ιστορικά 1, Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα 2008, σ. 121-128, Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια ‘Πυρσός’, τ. Κ΄, Αθήναι, 1932, σ. 835-836, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ‘Ήλιου’, Αθήναι, χ.χ., τ. ΙΘ, σ. 257-259, Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τ. 8, 1988, σ. 384, Πάπυρος-Λαρούς, Αθήναι, 1964, τ. 11, σ. 439